| Wzięta do nieba Maryja Królowa, Już jaśnieje w koronie, Odeszła od nas Matka Jezusowa, Siedzi z Synem na tronie; Wydają nieba tryumf wesoły, Wielbią Królowę Święci z Anioły, Widząc ją na boskim łonie | Ze dwunastu gwiazd uwita korona Panieńskie wieńczy skronie, I nad Anielskie chóry wyniesiona Blisko przy Boskim tronie; Dziw wielki w niebie, każdy się pyta: Cóż to za Pani, którą Bóg wita I sadza po prawej stronie? |
| Piękna jak księżyc, jak słońce wybrana, miesiąc pod jej nogami, Na niej purpura ze słońca utkana, Haftowana gwiazdami; Z dworem Aniołów weszła do chwały, Równych widoków nieba nie miały Z takimi wspaniałościami. | Odchodzisz od nas, o Matko jedyna, Byś nam zjednała Boga, Więc racz się wstawiać do swojego Syna Zawsze, gdy na nas trwoga, Ażeby od nas odwrócił wojny, Uśmierzył burze, dał czas pokoju, Niech twoja sprawi przyczyna. |
Amen.