Stary Testament potępiał czyny związane z przekraczaniem przepisów prawa. W Dekalogu pod pojęciem cudzołóstwa rozumie się wszystkie grzechy nieczystości. Znaczenie biblijnych określeń nieczystości obejmuje takie zjawiska jak: nierząd, rozpusta, wszeteczeństwo, moralna słabość, rozwiązłość, lubieżność, wyuzdanie.
Za grzech nieczystości Bóg karze srogo i nieubłaganie. Gdy ludzie dopuszczali się wielkich rozwiązłości Bóg pożałował, że ich stworzył i ukarał ich potopem. Żaden inny grzech nie wywołał takiej reakcji. „A widząc Bóg, że wiele było złości ludzkiej na ziemi i wszystka myśl serca była napięta ku złemu po wszystek czas, żal mu było, że uczynił człowieka na ziemi” (Rodz. 6,5-6).
Drugim przykładem boskiej kary jest całkowita zagłada Sodomy i Gomory. Już samo to, że nazwy tych miast weszły do powszechnego użytku jako określenie bałaganu, rozpusty i rozboju, pokazuje ogrom i natężenie grzechu nieczystości.
W nauczaniu Pana Jezusa zapisanym w Nowym Testamencie grzechem jest również sama chęć dokonania zakazanego czynu. Nazywa je Jezus Chrystus grzechami serca człowieka, który sam decyduje się na taki czyn.

„Albowiem z serca wychodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, porubstwa, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa. Te plamią człowieka”(Mt 15, 19-20).

W szczególności Jezus Chrystus wymienia grzech cudzołóstwa. Kojarzy nam się on przede wszystkim jako fizyczna zdrada w związku małżeńskim. Romans pozamałżeński nie jest jedyną zdradą. Jest nią także wycofanie ze związku swoich uczuć, czasu, uwagi i szacunku, dzięki którym małżeństwo żyje, a nie jest polem walki. Zdarza się, że kariera i ambicje jednego z małżonków i ludzie, którzy mogą być pomocni w osiągnięciu celu, stają się ważniejsi niż mąż czy żona.
Brak uczciwości w małżeństwie jest również grzechem cudzołóstwa. Uczciwość małżeńska to także lojalność, wspieranie się w chorobie i niedostatku, nie zawieranie egoistycznych sojuszy przeciw żonie czy mężowi. Przez każde kłamstwo, niewinne oszustwa i mówienie niepełnej prawdy zostaje naruszona uczciwość w związku. Uczciwość małżeńska oznacza, że jeśli współmałżonek w wyniku choroby, kalectwa lub starości straci to, co było jego urokiem, jeśli przez jakiś czas albo już zawsze będzie potrzebował bardziej wsparcia niż będzie je w stanie dawać, to go nie opuszczę.
Szóste przykazanie dotyczy nie tylko obrony życia małżeńskiego. Obejmuje ono każdego człowieka w jego poszczególnych okresach życia – dziecko, nastolatka, osoby niezamężne, narzeczonych, małżonków i wdowców czy osoby samotne. Dotyczy najsilniejszego z instynktów – instynktu zachowania gatunku związanego bezpośrednio z seksualnością człowieka. Jest to najpiękniejszy dar Boga, przez to, że dotyczy powoływania życia. Wymaga od nas szczególnej uwagi oraz uczenia się korzystania z niego.
Do grzechu cudzołóstwa zalicza się: cudzołóstwo w myślach, spojrzeniu i sercu oraz w mowie (nieprzyzwoite żarty, dwuznaczne dowcipy itp.), cudzołóstwo w strojach i zachowaniu (flirt, uwodzenie, tańce itp.), pornografię (czasopisma i zdjęcia pornograficzne, obrazy i filmy erotyczne), bałwochwalstwo równoznaczne z duchowym cudzołóstwem, w tym spirytyzm i wróżbiarstwo, przedmałżeńskie lub pozamałżeńskie życie seksualne, rozwód, konkubinat czy wolne związki.

Wszystkie te zjawiska zalewają nas współcześnie szeroką falą. Są obecne wszędzie: w prasie, w telewizji, w internecie, w kinie i teatrze, w reklamach oraz na ulicy. Gwarancją sukcesu filmu stały się tzw. „sceny łóżkowe”, zaparkowane w mieście auta zasypywane są ofertami i reklamami usług erotycznych. Coraz powszechniejszym zjawiskiem są wieczory panieńskie i kawalerskie, które mają pozwolić narzeczonym zabawić się erotycznie przed zbliżającym się ślubem. Od lat 90-tych następuje w Polsce rozwój klubów tzw. „swingersów” praktykujących seks grupowy w swoich związkach małżeńskich i partnerskich. Jak podają statystyki dotyczy to ok. 4% małżeństw czyli ok. 200 tysięcy osób. Opinia publiczna niemal codziennie jest wstrząsana doniesieniami o różnego rodzaju przestępstwach na tle seksualnym a wiele pism swoje wydania zapełnia takimi informacjami. Często nie problemy codzienne naszego życia ale romanse i zdrady aktorów, celebrytów czy polityków są treścią naszych rozmów i komentarzy. Nagość i odwołanie się do skojarzeń erotycznych zdają się gwarantować sukces reklamowanym produktom – nawet jeśli są to ocieplenia budynków.

Sposób ubierania podkreślający seksualność lub nadmiernie eksponujący nagość w połączeniu z wyzywającym czy uwodzącym sposobem zachowania jest stałą prowokacją do grzechu nieczystości. Dajemy się uwieść również innym pokusom takim jak: stanowiska, samochody, podróże, zasobne konta, tytuły naukowe, pochodzenie. Służba zdrowia poszerzyła zakres świadczonych usług o pomoc medyczną w walce z uzależnieniami związanymi z nieczystością (erotomanią, seksoholizmem).

Natężenie przedstawionych zjawisk jest tak duże, że powoduje naszą obojętność i może, w nieodległej przyszłości, spowodować akceptację i zdjęcie z nich znamion grzechu.
Szóste przykazanie Dekalogu pozwala nam zrozumieć i pojąć jak niebezpieczne dla człowieka są skutki grzechów nieczystości.
Pierwszym i zasadniczym skutkiem życia w grzechu nieczystości jest utrata wiary. Rozbudzenie zmysłów, dostarczanie im wciąż nowych doznań i emocji powoduje uzależnienie człowieka, który kierując się zaspokajaniem swoich pragnień coraz bardziej oddala się od Boga. Traci łaskę wiary, przestaje korzystać z sakramentów. Życie w rozpuście skutkuje również utratą innych dóbr, takich jak: szczerość, otwartość, radość życia, szacunek wzajemny, miłość czy zaufanie. Skutki są nie tylko duchowe – jak żaden inny grzech – kara za nieczystość przychodzi już w życiu doczesnym w postaci chorób wenerycznych, AIDS oraz wyniszczenia, wycieńczenia i „wypalenia” człowieka.

Człowiek został stworzony na wzór i podobieństwo Boga, będącego źródłem Miłości. Święty Augustyn napisał:”Stworzyłeś nas Boże dla siebie i niespokojne jest serce nasze, dopóki nie spocznie w Tobie”.
Abyśmy przez grzech nieczystości nie zgubili drogi do Boga pamiętajmy o słowach Jezusa Chrystusa z Kazania na Górze:

„Błogosławieni czystego serca albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8).

PIERWOTNIE TEKST  ZOSTAŁ OPUBLIKOWANY W MIESIĘCZNIKU „MISERICORDIA” SANKTUARIUM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W OŻAROWIE MAZOWIECKIM W CZERWCU 2011 ROKU.