Narodziny zbawienia

Adwent – jest to czas oczekiwania na narodzenie Zbawiciela, jest to również początek kolejnego roku liturgicznego. Daje nam możliwość zastanowienia się nad naszym życiem duchowym i czas na uporządkowanie własnych problemów. Bezbronność każdego dziecka, niewinność Narodzonego Jezusa Chrystusa pobudzają naszą wrażliwość w stosunku do innych ludzi i otwierają serce na trudne problemy współczesności.adwent

Najstarsze ślady Adwentu, jako czasu oczekiwania na przyjście Zbawiciela, sięgają IV w. Początkowo był obchodzony w Hiszpanii i Galii. Przygotowywał wiernych do święta Epifanii (Objawienia Pańskiego) zwanego potocznie świętem Trzech Króli. Dopiero od V wieku Adwent zaczął poprzedzać święto Bożego Narodzenia a w VI wieku za papieża Grzegorza Wielkiego ustalił się czas jego trwania na 4 tygodnie poprzedzające Boże Narodzenie. W pierwszych wiekach celebracji Adwentu skupiano się głównie na liturgicznym przygotowaniu na przyjście Pana. Dopiero od VIII w. nadano mu charakter pokutny, co znalazło swój wyraz w fioletowym kolorze szat liturgicznych, opuszczeniu radosnego hymnu „Chwała na wysokości Bogu” w Mszy św., ograniczeniu ozdób i muzyki w kościele. Po reformie roku liturgicznego w 1969 r., okres ten posiada charakter pobożnego i radosnego oczekiwania, kiedy z tęsknotą wołamy: „Przyjdź, nie zwlekaj! Przyjdź i oświeć nas! Naucz nas dróg swoich!”.
Tradycją adwentu jest specjalna msza święta poświęcona Najświętszej Maryi Pannie, zwana roratami. Nazwa „roraty” pochodzi od zwyczajowej pieśni na wejście (introitu), rozpoczynającej się od słów „Rorate caeli desuper” – „Spuśćcie rosę niebiosa”.
Maryja stanowi wzór, ideał przyjęcia Zbawiciela. Przez Nią przychodzi do ludzi Zbawienie w osobie Jezusa Chrystusa. Matka Boża prowadzi każdego oddającego się w Jej opiekę prostą drogą do swojego Syna. Wierzymy, że Jezus Chrystus nie odrzuci tych, których Ona przyprowadzi do Niego. Dlatego w Adwencie w szczególny sposób podkreślamy Jej rolę Pośredniczki. Z Maryją idziemy poprzez adwentowy czas oczekiwania ku Bożemu Narodzeniu.
narodzenie

Niech nasze oczekiwanie będzie aktywne i owocne, nie zastygajmy w duchowym bezruchu i nie pomijajmy tego, co się dzieje wokół nas. Dzisiejsze czasy są trudne i niebezpieczne dla mających się narodzić, dlatego też postarajmy się im pomóc w miarę naszych sił i możliwości.
Widząc zagrożenia dla życia nienarodzonych w in vitro i w aborcji papież wzywa nas do uczestnictwa na rozpoczęcie tegorocznego adwentu w modlitwie i czuwaniu w intencji każdego poczynającego się ludzkiego życia.
Odpowiadając na wezwanie Benedykta XVI może warto poświęcić nie tylko początek, ale cały okres adwentu na modlitwę w intencji dzieci poddanych aborcji, jak również tych, którzy decydują się na aborcję i tych, którzy tego dokonują. Obejmijmy naszą modlitwą i tych, którzy decydują się i wykonują zabiegi in vitro. Módlmy się w szczególności o oświecenie dla tych, którzy stanowią prawo zezwalające na zło. Niech nasze oczekiwanie na narodzenie każdego poczynającego się ludzkiego życia będzie jak Adwent-pełne radości i nadziei.

 

PIERWOTNIE TEKST  ZOSTAŁ OPUBLIKOWANY W MIESIĘCZNIKU „MISERICORDIA” SANKTUARIUM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W OŻAROWIE MAZOWIECKIM W GRUDNIU 2010 ROKU.