Coś dziwnego dzieje się u Pani. Przychodzą inne panie. Pani ubiera wciąż nowe ciuszki. Wszystkie światła są zapalone. Pani obraca się przed dużym lustrem i śmieję się lub na jej twarzy pojawia się cień zawodu i niezadowolenia. Jej pocałunek nadstawił uszy, aby dowiedzieć się o co chodzi. Czy to nowa zabawa Pani? Bal przebierańców?
Nie, nic z tych rzeczy-ślub!
Komputer był wolny, bo Pani zajęta była strojami, wpisał w wyszukiwarce Google „ślub” i… przeraził się-mnóstwo stron, wciąż ktoś chciał coś sprzedać, fotografować lub oferował kwiaty i usługi. Był nawet humor małżeński. Żadnej wypowiedzi tych, co ślub mają brać, brak definicji z Wikipedii, co to jest ślub.
W końcu na 10 stronie pojawił się wpis z definicją:
ślub (język polski)
 wymowa: IPA: /ɕlup/
 znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) akt zawarcia małżeństwa
(1.2) uroczysta przysięga
 odmiana: (1) lp ślub, ~u, ~owi, ~, ~em, ~ie, ~ie; lm ~y, ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y
przykłady:
(1.1) O ostatnim ślubie następcy tronu gazety rozpisywały się przez tydzień.
(1.2) Król złożył ślub, że pokona najeźdźcę lub sam zginie.
składnia: (1.1) ślub z +N
kolokacje: (1.1) wziąć ślub z kimś; ślub kościelny/cywilny; dawać/udzielać komuś ślubu; (1.2) złożyć ślub(y) wobec Boga/Ojczyzny/Narodu/…; złamać ślub(y)
synonimy: (1.1) wesele; (1.2) ślubowanie, przysięga, przyrzeczenie, zobowiązanie
antonimy: (1.1) rozwód
wyrazy pokrewne: (1.1) przym. przymiotnik ślubny; (1.2) czas. czasownik ślubować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi: (1.2) znaczenie w lm liczba mnoga często jest takie samo, jak w lp liczba pojedyncza
tłumaczenia:
angielski: (1.1) wedding; (1.2) vow
chorwacki: (1.1) vjenčanje nrodzaj nijaki
duński: (1.1) bryllup nrodzaj nijaki
francuski: (1.1) mariage mrodzaj męski
grecki: (1.1) γάμος mrodzaj męski
hiszpański: (1.1) boda frodzaj żeński
niemiecki: (1.1) Trauung frodzaj żeński, Eheschließung frodzaj żeński
rosyjski: (1.1) свадьба mrodzaj męski; (1.2) присяга frodzaj żeński, клятва frodzaj żeński
włoski: (1.1) nozze frodzaj żeński lmliczba mnoga, matrimonio mrodzaj męski
Źródło: http://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%9Blub
Rzeczownik, odmiana, składnia, kolokacje, synonimy, antonimy, związki frazeologiczne, etymologia…
Jej pocałunek przestraszył się nie na żarty. Ślub, to rzecz straszna!
Jedyną pociechą było to, że wybierał się tam też Jego pocałunek. Postanowili, że będą się trzymać bliziutko, nie dadzą się zaskoczyć żadnej niespodziance, a jeśli będzie taka potrzeba, to staną w obronie swojego Pana i Pani gdyby ślub zaczął im jakoś zagrażać.
Oba pocałunki nie wiedzą jak wyglądało dotarcie na ślub. Pan i Pani tak poważnie rozmawiali, że oba zasnęły bardzo mocno i na bardzo długo.
W obcym miejscu, w katedrze oba pocałunki z zaciekawieniem obserwowały rozwój wydarzeń. Pojawiła się zjawiskowa Panna Młoda w pianie tiulu i atłasowych fal, spowita długim welonem. Długie włosy Pana Młodego falowały przy każdym ruchu.
Niektórzy goście kręcili się niespokojnie, ale generalnie pocałunki czuły w powietrzu radość, życzliwość i pozytywne myśli. Uroczystość przy ołtarzu, przysięganie sobie w obliczu Boga było bardzo podniosłe.
Najbardziej przejęły się słowami „aż do śmierci”. Popatrzyły na siebie poważnie i już wiedziały, że do dziennika obserwacji należy dołożyć rozdział śmierć do rozdziałów miłość, przyjaźń, bliskość i muzyka. Pociechą były słowa „nie opuszczać”. Jej pocałunek już wiedział, że nie chciałby być „opuszczony”, bez względu na to, co miałoby oznaczać określenie „ nie opuszczać aż do śmierci”. Nie był tylko pewien, jakie zdanie na ten temat ma Jego pocałunek. Niepewność, co do tego, co czuje i o czym myśli Jego pocałunek została zdmuchnięta rozwojem zdarzeń związanych ze zjawiskiem ślub.
Najpierw życzenia, które Pan i Pani musieli złożyć osobiście. Przy tej okazji Jej pocałunek (a z pewnością i Jego pocałunek też) dostali malutki prezencik od pocałunków Młodej Pary. Były to cieplutkie, pełne miłości życzenia szczęścia. Jej pocałunek stwierdził, że widocznie ludzie biorą ślub, aby rozdawać swoją miłość i szczęście innym począwszy od gości na weselu. Postanowił to zapamiętać na całe życie. Może zapiszą to z Jego pocałunkiem w dzienniku obserwacji, aby dobrze utrwalić tę mądrość.
Przyjęcie weselne, niespodzianki, śpiewy, zabawy i tańce były fantastyczne. Pan i Pani unosili swoje pocałunki w rytm muzyki, raz spokojnej, raz żywej i skocznej. Jej pocałunek szepnął Jego pocałunkowi, że to cudownie być na ślubie i bawić się na weselu. Oba pocałunki zauważyły, że Pan i Pani doskonale się bawią, nie rozstają się i na dodatek pamiętają, że one – Ich pocałunki- tak bardzo lubią być razem. Były im wdzięczne za to.
Ze swojego malutkiego doświadczenia życiowego wiedziały, że jak jest ludziom dobrze, to zapominają o innych jakby chcieli ukryć i zakopać swoje szczęście na potem, schować je przed innymi i z nikim się nim nie dzielić.
Biedni ci ludzie. Nie wiedzą, że radość i szczęście wzmagają się, rosną, powiększają, gdy mogą spacerować przed oczami innych, gdy mogą się odbijać w oczach innych, gdy mogą przeciągać się w ramionach kochających się, gdy mogą przytulać płaczące dzieci, gdy mogą dawać prezenciki, karmić zgłodniałych, pokazywać drogę zbłąkanym, pocieszać smutnych, odwiedzać chorych, pomagać słabym, modlić się za potrzebujących modlitwy.
Jej pocałunek zdumiał się tym, co napisał. Przypomniał sobie określenie na to, o czym pisał-filozofia życiowa. Może i taki rozdział dopisze w dzienniku obserwacji?

Koniec