Czerwiec poświęcony jest kultowi Najświętszego Serca Pana Jezusa. Związane jest to z prywatnymi objawieniami siostry Małgorzaty Marii Alacoque ze zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Nawiedzenia, popularnie zwanych wizytkami. W latach 1673-1675 w klasztorze Paray-le-Monial św. Małgorzacie czterokrotnie objawił się Chrystus z nakazem szerzenia kultu Najświętszego Serca Jezusa. W pierwszym objawieniu usłyszała: „Moje Boskie Serce goreje tak wielką miłością ku ludziom, a zwłaszcza ku tobie, że nie może już powstrzymać w sobie płomieni tej gorącej miłości. Musi je rozlać za twoim pośrednictwem i ukazać się ludziom, by ich ubogacić drogocennymi skarbami, które ci odsłaniam, a które zawierają łaski uświęcające i zbawienne, konieczne, by ich wydobyć z przepaści zatracenia”. Po tych słowach ujrzała bijące Serce Pana – opowiadała później św. Małgorzata Maria.
W trzecim widzeniu dostała polecenie, aby przyjmować komunię tak często jak może, a zwłaszcza w każdy pierwszy piątek miesiąca. Było również polecenie modlitwy w każdy czwartek między godz. 23:00 a 24:00.
Czwarte widzenie miało miejsce 19 czerwca 1675 w oktawie Bożego Ciała. Wtedy Jezus zażądał, aby w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała odbyła się szczególna uroczystość ku czci Jego Serca, aby w tym dniu przystępowano do komunii i wynagradzano zniewagi, jakich Serce Jezusa doznaje.
Dopiero pod koniec roku 1684, gdy św. Małgorzata Maria została mistrzynią nowicjatu zaczęła urzeczywistniać powierzoną sobie misję. Za jej inspiracją i pod jej kierunkiem nowicjuszki zbudowały maleńki ołtarzyk ozdobiony kwiatami, na którym umieściły wycięte z papieru uwieńczone płomieniami Serce.
W dwa lata później cały klasztor wizytek w Paray-le-Monial dokonał aktu oddania się Bożemu Sercu, a po następnych dwóch latach zbudowano kaplicę poświęconą Najświętszemu Sercu Jezusa biorąc za wzór słowa Świętej: ”Uczyńcie swoje mieszkanie w tym godnym uwielbienia Sercu. Zanieście tam wasze małe zmartwienia i rozgoryczenia, wszystko będzie tam oczyszczone: znajdziecie tam lekarstwo na wasze cierpienia, siłę w waszych słabościach i schronienie we wszystkich waszych potrzebach”.
16 października 1690 roku zmarła św. Małgorzata Maria Alacoque; 18 września 1864 roku została beatyfikowana przez papieża Piusa IX, a 13 maja 1920 r. kanonizowana przez Benedykta XV.
Objawienia św. Małgorzaty Marii były przez jej współczesnych mocno atakowane a Stolica Apostolska nie wypowiadała się w tej sprawie. W 1765 roku Episkopat Polski, ponawiając prośby królów Polski Augusta II Mocnego i jego następcy Augusta III Sasa, wystosował memoriał z prośbą o ustanowienie święta Najświętszego Serca Jezusa. W rezultacie papież Klemens XIII zezwolił na obchodzenie święta Najświętszego Serca Pana Jezusa w Polsce i na Litwie oraz przez zakon wizytek. W 1856 roku papież Pius IX ustanowił to święto, jako obowiązujące w całym Kościele. Uroczystość ta obchodzona jest w piątek po drugiej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego.
Jednym z zasadniczych sposobów realizacji Bożego posłannictwa miały być działania podjęte na dworze króla Francji Ludwika XIV. Pan Jezus w swych przekazach żądał, aby:

Król wraz z całą swoją rodziną poświęcił się Najświętszemu Sercu;
Czcił Je publicznie;
Zbudował świątynię pod tym wezwaniem;
Szerzył wśród wojska kult obrazu Serca Jezusowego i Nim ozdobił królewskie sztandary.
Miało to owocować szczególną opieką i błogosławieństwami dla państwa francuskiego oraz poddanych króla, którzy mieli być ochraniani przed wrogami. Niestety król Ludwik XIV jak i cała Francja nie spełnili żądań Najświętszego Serca.
Okropności i prześladowania Kościoła Katolickiego w czasach Rewolucji we Francji były następstwem nie wypełnienia objawionych żądań. Król Francji wraz z żoną zostali ścięci na gilotynie, księża i zakonnicy byli mordowani, a naród został doprowadzony do nędzy.
Patrząc na przebieg wydarzeń związanych z św. Małgorzatą Marią i jej objawieniami możemy i powinniśmy wyciągnąć wnioski na dzień dzisiejszy. Widzimy, jakie są skutki lekceważenia Bożych poleceń. Mamy cały czas nie wypełnione polecenie Matki Bożej z Fatimy związane z poświęceniem Rosji Jej Niepokalanemu Sercu. Ukazuje się coraz więcej publikacji pokazujących, że polecenie Matki Bożej nie zostało zrealizowane. Niedługo będzie 100.rocznica objawień i z tego powodu należy usilnie modlić się, aby Ojciec święty w łączności z wszystkimi biskupami świata poświęcił Rosję Niepokalanemu Sercu NMP.
W Polsce wielkimi czcicielkami i apostołkami kultu Serca Jezusowego były Wanda Malczewska zmarła w 1898 roku i szczególnie Rozalia Celakówna zmarła w 1944 w Krakowie. Naród polski był trzykrotnie poświęcany Bożemu Sercu. Po raz pierwszy 27 lipca 1920 roku na Jasnej Górze przez biskupów i pod przewodnictwem prymasa kard. Edmunda Dalbora, w trakcie wojny z bolszewikami; powtórnie 3 czerwca 1921 roku w Krakowie z okazji konsekracji bazyliki Serca Jezusowego. W uroczystość Chrystusa Króla 28 października 1951 roku biskupi w swoich katedrach i proboszczowie w swoich kościołach parafialnych dokonali po raz kolejny poświęcenia narodu Najświętszemu Sercu Jezusa. Niestety, władze Rzeczpospolitej nie uczestniczyły w tych aktach. Dla wielu osób kult Najświętszego Serca Jezusowego jest wyrazem sentymentalnej pobożności oraz rutynowych, mało dynamicznych działań. Natomiast prawdziwy kult Najświętszego Serca to nieustanna praca nad sobą samym, nad usuwaniem swoich wad i niedoskonałości, codzienne małe ofiary w ramach pokuty i zadośćuczynienia Sercu Pana Jezusa. Udział w pierwszopiątkowych nabożeństwach może być dobrym początkiem pracy nad sobą, nad swoim charakterem.

PIERWOTNIE TEKST ZOSTAŁ OPUBLIKOWANY W MIESIĘCZNIKU „MISERICORDIA” SANKTUARIUM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W OŻAROWIE MAZOWIECKIM W CZERWCU 2013 ROKU.