Okazuje się, że produkcja tandety jest opłacalna. Doszliśmy do sytuacji, że produkuje się buble i za nimi się uganiamy.
Jeżeli twój telewizor, mikser lub laptop zepsuł się tuż po upływie gwarancji, to wiedz, że stałeś się kolejną ofiarą planowanego postarzania produktu. Ta filozofia firm odpowiada również za przepalone żarówki, oczka w rajstopach i niewymienialne baterie w komórkach.
Planowe postarzanie produktów to podobno tajna praktyka firm, które celowo wytwarzają towar słabej jakości. Chodzi o to, by kiedy produkt się zepsuje, klient wrócił po nowy egzemplarz, a fabryki nie miały przestojów.
Już w latach 20. XX w. w amerykańskiej prasie zaczęły pojawiać się opinie, że zbyt trwałe produkty oznaczają tragedię dla biznesu. W wyniku mechanizacji i wprowadzenia taśmy montażowej wyroby przemysłowe stały się powszechnie dostępne, a ich cena spadła. Jednak rynek szybko został nasycony i popyt na nowe produkty zmniejszył się. Tymczasem właściciele fabryk chcieli sprzedawać coraz więcej. Żeby to osiągnąć, celowo zmniejszyli trwałość własnych wyrobów.
Pamiętam jeszcze przypadek samochodów marki Mercedes, kiedy to były trwałe pojazdy – 20 letni mercedes nie był jakimś wyjątkiem. Dało się nim jeździć i był niezawodny.
Chociaż z drugie strony możemy powiedzieć, że są gwarancję i należy z nich korzystać. Na to można powiedzieć, że gwarancja dotyczy tylko wad ukrytych lub fabrycznych. Nie obejmuje zużycia produktu a tak wygląda praktyka.